Engelsk substantiv: insufficiency | |||
1. | insufficiency (om tilstand) a lack of competence | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | Pointed out the insufficiencies in my report. Juvenile offenses often reflect an inadequacy in the parents. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | inadequacy | ||
Mindre spesifikke uttrykk | failing, weakness | ||
2. | insufficiency (om tilstand) (pathology) inability of a bodily part or organ to function normally | ||
Mindre spesifikke uttrykk | inability, unfitness | ||
Mere spesifikke uttrykk | cardiac insufficiency, coronary insufficiency | ||
Overordnet kategori | pathology | ||
3. | insufficiency (om egenskap) lack of an adequate quantity or number | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | The inadequacy of unemployment benefits. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | deficiency, inadequacy | ||
Mindre spesifikke uttrykk | amount | ||
Mere spesifikke uttrykk | deficit, exiguity, leanness, meagerness, meagreness, poorness, scantiness, scantness, scarceness, scarcity, shortage, shortfall, slenderness | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | adequacy, sufficiency | ||