Engelsk substantiv: failing |
1. | failing (om tilstand) a flaw or weak point |
|
| Eksempler med tilsvarende betydning | He was quick to point out his wife's failings.
|
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | weakness |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | imperfection, imperfectness |
|
| Mere spesifikke uttrykk | fatigue, flaw, inadequacy, insufficiency |
|
2. | failing (om handling) failure to reach a minimum required performance |
|
| Eksempler med tilsvarende betydning | His failing the course led to his disqualification. He got two flunks on his report.
|
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | flunk |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | failure |
|
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | qualifying, passing, pass |
|