Engelsk substantiv: predicament | |||
1. | predicament (om tilstand) a situation from which extrication is difficult especially an unpleasant or trying one | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | Finds himself in a most awkward predicament. The woeful plight of homeless people. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | plight, quandary | ||
Mindre spesifikke uttrykk | difficulty | ||
Mere spesifikke uttrykk | box, care, corner, hot water | ||