Engelsk substantiv: breakage | |||
| 1. | breakage (om mengde eller mål) the quantity broken | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | The total breakage was huge. | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | indefinite quantity | ||
| 2. | breakage (om forhold) reimbursement for goods damaged while in transit or in use | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | reimbursement | ||
| 3. | breakage (om handling) the act of breaking something | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | The breakage was unavoidable. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | break, breaking | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | change of integrity | ||
| Mere spesifikke uttrykk | chip, chipping, crack, cracking, fracture, rupture, shattering, smashing, splintering | ||