Engelsk substantiv: avoidance | |||
| 1. | avoidance (om handling) deliberately avoiding; keeping away from or preventing from happening | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | dodging, shunning, turning away | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | rejection | ||
| Mere spesifikke uttrykk | aversion, averting, escape, near thing | ||