Engelsk adjektiv: inducive | |||
| 1. | inducive inducing or influencing; leading on | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | Inductive to the sin of Eve. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | inductive | ||
| Uttrykk med lignende betydning | causative | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | noncausal, noncausative | ||