Engelsk substantiv: susceptibility | |||
1. | susceptibility (om tilstand) the state of being susceptible; easily affected | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | susceptibleness | ||
Mindre spesifikke uttrykk | condition, status | ||
Mere spesifikke uttrykk | capability, capacity, liability, predisposition, reactivity, sensitivity, suggestibility | ||
Kjennetegner disse uttrykkene | insusceptible, susceptible, unsusceptible | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | immunity, unsusceptibility | ||