Engelsk adjektiv: discontinuous | |||
| 1. | discontinuous of a function or curve; possessing one or more discontinuities | ||
| Overordnet kategori | math, mathematics, maths | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | continuous | ||
| 2. | discontinuous not continuing without interruption in time or space | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | Discontinuous applause. The landscape was a discontinuous mosaic of fields and forest areas. He received a somewhat haphazard and discontinuous schooling. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | noncontinuous | ||
| Uttrykk med lignende betydning | disjunct, disrupted | ||
| Se også | broken, sporadic | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | continuous, uninterrupted | ||