Engelsk adjektiv: dutiful | |||
| 1. | dutiful willingly obedient out of a sense of duty and respect | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | A dutiful child. A dutiful citizen. Patient Griselda was a chaste and duteous wife. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | duteous | ||
| Uttrykk med lignende betydning | obedient | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | disobedient | ||