Engelsk substantiv: final injunction | |||
| 1. | final injunction (om kommunikasjon) injunction issued on completion of a trial | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | permanent injunction | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | cease and desist order, enjoining, enjoinment, injunction | ||
| Overordnet kategori | jurisprudence, law | ||