Engelsk substantiv: watermark | |||
| 1. | watermark (om sted) a line marking the level reached by a body of water | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | water line | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | line | ||
| Mere spesifikke uttrykk | high-water mark, low-water mark | ||
| 2. | watermark (om kommunikasjon) a distinguishing mark impressed on paper during manufacture; visible when paper is held up to the light | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | mark, marker, marking | ||