Engelsk substantiv: Turki |
1. | Turki (om person) any member of the peoples speaking a Turkic language |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | Asian, Asiatic |
|
| Mere spesifikke uttrykk | Azerbaijani, Chuvash, Karakalpak, Kazak, Kazakh, Khirghiz, Kirghiz, Kirgiz, Turcoman, Turk, Turkmen, Turkoman, Uighur, Uigur, Usbeg, Usbek, Uygur, Uzbak, Uzbeg, Uzbek, Yakut |
|
2. | Turki (om kommunikasjon) a subfamily of Altaic languages |
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | Turkic, Turkic language, Turko-Tatar |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | Altaic, Altaic language |
|
| Mere spesifikke uttrykk | Azerbaijani, Chagatai, Chuvash, Eastern Turki, Jagatai, Jaghatai, Karakalpak, Kazak, Kazakh, Khirghiz, Kirghiz, Kirgiz, Tatar, Turcoman, Turkish, Turkmen, Turkoman, Uighur, Uigur, Usbeg, Usbek, Uygur, Uzbak, Uzbeg, Uzbek, Yakut |
|