Engelsk adjektiv: Turkic | |||
1. | Turkic of or relating to the people who speak the Turkic language | ||
Engelsk substantiv: Turkic | |||
1. | Turkic (om kommunikasjon) a subfamily of Altaic languages | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | Turki, Turkic language, Turko-Tatar | ||
Mindre spesifikke uttrykk | Altaic, Altaic language | ||
Mere spesifikke uttrykk | Azerbaijani, Chagatai, Chuvash, Eastern Turki, Jagatai, Jaghatai, Karakalpak, Kazak, Kazakh, Khirghiz, Kirghiz, Kirgiz, Tatar, Turcoman, Turkish, Turkmen, Turkoman, Uighur, Uigur, Usbeg, Usbek, Uygur, Uzbak, Uzbeg, Uzbek, Yakut | ||