Engelsk substantiv: insinuation | |||
1. | insinuation (om kommunikasjon) an indirect (and usually malicious) implication | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | innuendo | ||
Mindre spesifikke uttrykk | implication | ||
2. | insinuation (om handling) the act of gaining acceptance or affection for yourself by persuasive and subtle blandishments | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | She refused to use insinuation in order to gain favor. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | ingratiation | ||
Mindre spesifikke uttrykk | blandishment, wheedling | ||