Engelsk substantiv: ingratiation | |||
1. | ingratiation (om handling) the act of gaining acceptance or affection for yourself by persuasive and subtle blandishments | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | She refused to use insinuation in order to gain favor. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | insinuation | ||
Mindre spesifikke uttrykk | blandishment, wheedling | ||