Engelsk substantiv: desynchronisation | |||
1. | desynchronisation the relation that exists when things occur at unrelated times | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | The stimulus produced a desynchronizing of the brain waves. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | asynchronism, asynchrony, desynchronization, desynchronizing | ||
Mindre spesifikke uttrykk | temporal relation | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | synchroneity, synchronicity, synchronisation, synchronism, synchronization, synchronizing, synchrony | ||