Engelsk substantiv: synchronism | |||
1. | synchronism the relation that exists when things occur at the same time | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | The drug produces an increased synchrony of the brain waves. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | synchroneity, synchronicity, synchronisation, synchronization, synchronizing, synchrony | ||
Mindre spesifikke uttrykk | temporal relation | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | asynchronism, asynchrony, desynchronisation, desynchronization, desynchronizing | ||