Engelsk substantiv: congenital disorder |
1. | congenital disorder (om tilstand) a defect that is present at birth |
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | birth defect, congenital abnormality, congenital anomaly, congenital defect |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | anomalousness, anomaly, defect |
|
| Mere spesifikke uttrykk | ablepharia, acrocephaly, albinism, amelia, ametria, anencephalia, anencephaly, ankyloglossia, cheiloschisis, cleft lip, cleft palate, clinocephalism, clinocephaly, clinodactyly, color blindness, color vision deficiency, colour blindness, colour vision deficiency, congenital heart defect, Down syndrome, Down's syndrome, encephalocele, epispadias, harelip, hermaphrodism, hermaphroditism, hyperdactyly, macroglossia, meningocele, meromelia, mongolianism, mongolism, myelomeningocele, oxycephaly, plagiocephaly, polydactyly, polysomy, pseudohermaphroditism, rachischisis, scaphocephaly, schistorrhachis, spina bifida, spinocerebellar disorder, syndactylism, syndactyly, tongue tie, trisomy 21 |
|