Engelsk adjektiv: combinative | |||
1. | combinative marked by or relating to or resulting from combination | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | combinatory | ||
Uttrykk med lignende betydning | combinable, combinational, combinatorial, combinatory | ||
Se også | integrative | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | noncombinative | ||
2. | combinative relating to or involving combinations | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | combinatorial, combinatory | ||
Uttrykk med lignende betydning | integrative | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | disintegrative | ||