Engelsk adjektiv: conciliative | |||
| 1. | conciliative intended to placate | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | Spoke in a conciliating tone. A conciliatory visit. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | conciliatory | ||
| Uttrykk med lignende betydning | appeasing, pacific, placating, placative, placatory, propitiative, propitiatory, soft | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | antagonistic | ||