Engelsk adjektiv: criminative | |||
| 1. | criminative charging or suggestive of guilt or blame | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | Incriminatory testimony. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | criminatory, incriminating, incriminatory | ||
| Uttrykk med lignende betydning | inculpative, inculpatory | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | exculpatory | ||