Engelsk substantiv: impoliteness | |||
| 1. | impoliteness (om egenskap) a discourteous manner that ignores accepted social usage | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | discourtesy, rudeness | ||
| Mere spesifikke uttrykk | bad manners, crudeness, crudity, gaucheness, ill-breeding | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | niceness, politeness | ||