Engelsk substantiv: awakening | |||
| 1. | awakening (om handling) the act of waking | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | It was an early awakening. It was the waking up he hated most. | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | wakening, waking up | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | arousal, rousing | ||
| Mere spesifikke uttrykk | reveille | ||