Engelsk substantiv: break-in | |||
| 1. | break-in (om handling) trespassing for an unlawful purpose; illegal entrance into premises with criminal intent | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | breaking and entering, housebreaking | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | burglary | ||
| Mere spesifikke uttrykk | home invasion | ||