Engelsk substantiv: anaemia |
1. | anaemia (om tilstand) a lack of vitality |
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | anemia |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | symptom |
|
2. | anaemia (om tilstand) a deficiency of red blood cells |
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | anemia |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | blood disease, blood disorder |
|
| Mere spesifikke uttrykk | aplastic anaemia, aplastic anemia, congenital pancytopenia, crescent-cell anaemia, crescent-cell anemia, drepanocytic anaemia, drepanocytic anemia, erythroblastosis fetalis, Fanconi's anaemia, Fanconi's anemia, favism, haemolytic anaemia, hemolytic anemia, hyperchromic anaemia, hyperchromic anemia, hypochromic anaemia, hypochromic anemia, hypoplastic anaemia, hypoplastic anemia, iron deficiency anaemia, iron deficiency anemia, ischaemia, ischemia, macrocytic anaemia, macrocytic anemia, malignant anaemia, malignant anemia, microcytic anaemia, microcytic anemia, pernicious anaemia, pernicious anemia, refractory anaemia, refractory anemia, sickle-cell anaemia, sickle-cell anemia, sickle-cell disease |
|