Engelsk substantiv: appointee | |||
| 1. | appointee (om person) an official who is appointed | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | functionary, official | ||
| Mere spesifikke uttrykk | placeman, placeseeker | ||
| 2. | appointee (om person) a person who is appointed to a job or position | ||
| Ord med samme betydning (synonymer) | appointment | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | individual, mortal, person, somebody, someone, soul | ||