Engelsk substantiv: unsatisfactoriness | |||
| 1. | unsatisfactoriness (om egenskap) the quality of being inadequate or unsuitable | ||
| Mindre spesifikke uttrykk | quality | ||
| Mere spesifikke uttrykk | inadequacy, inadequateness, perishability, perishableness, unacceptability, unacceptableness | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | satisfactoriness | ||