Engelsk substantiv: Cain | |||
| 1. | Cain (om person) (Old Testament) Cain and Abel were the first children of Adam and Eve born after the Fall of Man; Cain killed Abel out of jealousy and was exiled by God | ||
| Eksempler på mindre spesifikke uttrykk | adult male, man | ||
| Overordnet kategori | Old Testament | ||