Engelsk adjektiv: mutinous | |||
| 1. | mutinous disposed to or in a state of mutiny | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | The men became mutinous and insubordinate. | ||
| Uttrykk med lignende betydning | insubordinate | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | subordinate | ||
| 2. | mutinous consisting of or characterized by or inciting to mutiny | ||
| Eksempler med tilsvarende betydning | Mutinous acts. Mutinous thoughts. A mutinous speech.  | ||
| Uttrykk med lignende betydning | disloyal | ||
| Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | loyal | ||