English noun: ding | |||
| 1. | ding (event) a ringing sound | ||
| Broader (hypernym) | sound | ||
| 2. | ding (attribute) an impression in a surface (as made by a blow) | ||
| Synonyms | dent, gouge, nick | ||
| Broader (hypernym) | blemish, defect, mar | ||
| Narrower (hyponym) | dig | ||
English verb: ding | |||
| 1. | ding (perception) go `ding dong', like a bell | ||
| Synonyms | dingdong, dong | ||
| Pattern of use | Something ----s | ||
| Broader (hypernym) | peal, ring | ||