English adjective: magna cum laude | |||
| 1. | magna cum laude with high honor; with high academic distinction | ||
| Samples | A magna cum laude graduate. | ||
| Similar | worthy | ||
| Antonyms | unworthy | ||
English adverb: magna cum laude | |||
| 1. | magna cum laude with high honor | ||
| Samples | He graduated magna cum laude. | ||