Engelsk substantiv: blood disorder |
1. | blood disorder (om tilstand) a disease or disorder of the blood |
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | blood disease |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | blood dyscrasia |
|
| Mere spesifikke uttrykk | acanthocytosis, acidemia, afibrinogenemia, agranulocytosis, agranulosis, alkalemia, anaemia, analbuminemia, anemia, Banti's disease, Banti's syndrome, bleeder's disease, blood poisoning, cytopenia, erythroblastosis, granulocytopenia, haemoglobinopathy, haemophilia, hemoglobinopathy, hemophilia, histiocytosis, hydremia, hypervolaemia, hypervolemia, hypothrombinemia, hypovolaemia, hypovolemia, leucocytosis, leucopenia, leukocytosis, leukopenia, lymphocytopenia, lymphocytosis, lymphopenia, microcytosis, parasitaemia, parasitemia, peliosis, polycythemia, purpura, septicaemia, septicemia, thrombocytopenia, thrombopenia, uratemia, uricaciduria |
|