Engelsk adjektiv: conciliative | |||
1. | conciliative intended to placate | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | Spoke in a conciliating tone. A conciliatory visit. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | conciliatory | ||
Uttrykk med lignende betydning | appeasing, pacific, placating, placative, placatory, propitiative, propitiatory, soft | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | antagonistic | ||