Engelsk adjektiv: woebegone | |||
1. | woebegone worn and broken down by hard use | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | A creaky shack. A decrepit bus...its seats held together with friction tape. A flea-bitten sofa. A run-down neighborhood. A woebegone old shack. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | creaky, decrepit, derelict, flea-bitten, run-down | ||
Uttrykk med lignende betydning | worn | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | new | ||
2. | woebegone affected by or full of grief or woe | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | His sorrow...made him look...haggard and...woebegone. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | woeful | ||
Uttrykk med lignende betydning | sorrowful | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | joyful | ||