Engelsk adjektiv: German | |||
1. | German of or pertaining to or characteristic of Germany or its people or language | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | German philosophers. German universities. German literature. | ||
Engelsk substantiv: German | |||
1. | German (om person) a person of German nationality | ||
Mindre spesifikke uttrykk | European | ||
Mere spesifikke uttrykk | Bavarian, Berliner, Boche, East German, Hun, Jerry, Kraut, Krauthead, Prussian, Teuton | ||
Eksempler på mere spesifikke uttrykk | Armin, Arminius, Hermann | ||
Tilhører disse overordnede uttrykkene | Deutschland, Federal Republic of Germany, FRG, Germany | ||
2. | German (om kommunikasjon) the standard German language; developed historically from West Germanic | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | German language, High German | ||
Mindre spesifikke uttrykk | West Germanic, West Germanic language | ||
Mere spesifikke uttrykk | Middle High German, Old High German, Pennsylvania Dutch, Yiddish | ||
Forekomster i samme kategori | Frau, Fraulein, Herr | ||
Overordnet region | Deutschland, Federal Republic of Germany, FRG, Germany | ||