Engelsk adjektiv: interrogatory | |||
1. | interrogatory relating to the use of or having the nature of an interrogation | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | interrogative | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | asserting, declarative, declaratory | ||
Engelsk substantiv: interrogatory | |||
1. | interrogatory (om kommunikasjon) formal systematic questioning | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | examination, interrogation | ||
Mindre spesifikke uttrykk | inquiring, questioning | ||
Mere spesifikke uttrykk | catechism, cross-examination, debriefing, deposition, direct examination, inquisition, interview, redirect examination, reexamination, third degree | ||