Engelsk ordbok



Tips: Spørsmålstegn (?) kan anvendes som jokertegn (wild card). Spørsmålstegnet erstatter et tegn.

Engelsk substantiv: disruption

1. disruption (om handling) an act of delaying or interrupting the continuity


Eksempler med tilsvarende betydningIt was presented without commercial breaks.
There was a gap in his account.


Ord med samme betydning (synonymer)break, gap, interruption


Mindre spesifikke uttrykkdelay, holdup


Mere spesifikke uttrykkabruption, barracking, breaking off, cut-in, cut-in, heckling, insert, insert, interjection, interpellation, interpolation, interposition

2. disruption (om tilstand) a disorderly outburst or tumult


Eksempler med tilsvarende betydningThey were amazed by the furious disturbance they had caused.


Ord med samme betydning (synonymer)commotion, disturbance, flutter, hoo-ha, hoo-hah, hurly burly, kerfuffle, to-do


Mindre spesifikke uttrykkdisorder


Mere spesifikke uttrykkconvulsion, earthquake, garboil, incident, splash, stir, storm, storm center, storm centre, tempest, tumult, tumultuousness, turmoil, upheaval, uproar

3. disruption (om begivenhet) an event that results in a displacement or discontinuity


Ord med samme betydning (synonymer)dislocation


Mindre spesifikke uttrykkbreak, interruption

4. disruption (om handling) the act of causing disorder


Ord med samme betydning (synonymer)perturbation


Mindre spesifikke uttrykkdisturbance


Mere spesifikke uttrykkbreakdown, dislocation, surprisal, surprise









Basert på WordNet 3.0 copyright © Princeton University.
Teknikk og design: Orcapia v/ Per Bang. Norsk utgave: .
2024 onlineordbog.dk