Engelsk substantiv: epilepsy |
1. | epilepsy (om tilstand) a disorder of the central nervous system characterized by loss of consciousness and convulsions |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | brain disease, brain disorder, encephalopathy |
|
| Mere spesifikke uttrykk | akinetic epilepsy, cortical epilepsy, epilepsia major, epilepsia minor, focal epilepsy, generalized epilepsy, grand mal, grand mal epilepsy, Lafora's disease, myoclonus epilepsy, petit mal, petit mal epilepsy, posttraumatic epilepsy, procursive epilepsy, psychomotor epilepsy, reflex epilepsy, status epilepticus, temporal lobe epilepsy, tonic epilepsy, traumatic epilepsy |
|
| Omfatter disse spesifikke uttrykk | epileptic seizure |
|