Engelsk substantiv: unsatisfactoriness | |||
1. | unsatisfactoriness (om egenskap) the quality of being inadequate or unsuitable | ||
Mindre spesifikke uttrykk | quality | ||
Mere spesifikke uttrykk | inadequacy, inadequateness, perishability, perishableness, unacceptability, unacceptableness | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | satisfactoriness | ||