Engelsk substantiv: invitation | |||
1. | invitation (om kommunikasjon) a request (spoken or written) to participate or be present or take part in something | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | An invitation to lunch. She threw the invitation away. | ||
Mindre spesifikke uttrykk | asking, letter, missive, request | ||
Mere spesifikke uttrykk | bidding, invite, summons | ||
2. | invitation (om egenskap) a tempting allurement | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | She was an invitation to trouble. | ||
Mindre spesifikke uttrykk | allure, allurement, temptingness | ||