Engelsk substantiv: acquiescence | |||
1. | acquiescence (om tilstand) acceptance without protest | ||
Mindre spesifikke uttrykk | acceptance | ||
2. | acquiescence (om kommunikasjon) agreement with a statement or proposal to do something | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | He gave his assent eagerly. A murmur of acquiescence from the assembly. | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | assent | ||
Mindre spesifikke uttrykk | agreement | ||
Mere spesifikke uttrykk | acceptance, conceding, concession, yielding | ||