Engelsk substantiv: eyewitness | |||
1. | eyewitness (om person) a spectator who can describe what happened | ||
Mindre spesifikke uttrykk | looker, spectator, viewer, watcher, witness | ||
Engelsk verb: eyewitness | |||
1. | eyewitness (om oppfatninger) be present at an event and see it with one's own eyes | ||
Anvendelsesmønster | Somebody ----s something | ||
Mindre spesifikke uttrykk | witness | ||