Engelsk adjektiv: sinning | |||
1. | sinning transgressing a moral or divine law | ||
Eksempler med tilsvarende betydning | If it be a sin to covet honor, I am the most sinning soul alive. | ||
Uttrykk med lignende betydning | offending | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | unoffending | ||
Engelsk substantiv: sinning | |||
1. | sinning (om handling) an act that is regarded by theologians as a transgression of God's will | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | sin | ||
Mindre spesifikke uttrykk | evildoing, transgression | ||
Mere spesifikke uttrykk | actual sin, deadly sin, fall, mortal sin, original sin, venial sin | ||