Engelsk substantiv: plaintiff | |||
1. | plaintiff (om person) a person who brings an action in a court of law | ||
Ord med samme betydning (synonymer) | complainant | ||
Mindre spesifikke uttrykk | litigant, litigator | ||
Mere spesifikke uttrykk | petitioner, suer | ||
Overordnet kategori | jurisprudence, law | ||
Uttrykk med motsatt betydning (antonymer) | defendant, suspect | ||