Engelsk substantiv: monogenic disease |
1. | monogenic disease (om tilstand) an inherited disease controlled by a single pair of genes |
|
| Ord med samme betydning (synonymer) | monogenic disorder |
|
| Mindre spesifikke uttrykk | congenital disease, genetic abnormality, genetic defect, genetic disease, genetic disorder, hereditary condition, hereditary disease, inherited disease, inherited disorder |
|
| Mere spesifikke uttrykk | CF, crescent-cell anaemia, crescent-cell anemia, cystic fibrosis, drepanocytic anaemia, drepanocytic anemia, dysostosis multiplex, familial hypercholesterolemia, fibrocystic disease of the pancreas, gargoylism, Gaucher's disease, Huntington's chorea, Huntington's disease, Hurler's disease, Hurler's syndrome, infantile amaurotic idiocy, lipochondrodystrophy, Mediterranean anaemia, Mediterranean anemia, mucoviscidosis, neurofibromatosis, pancreatic fibrosis, Sachs disease, SCID, severe combined immunodeficiency, severe combined immunodeficiency disease, sickle-cell anaemia, sickle-cell anemia, sickle-cell disease, Tay-Sachs, Tay-Sachs disease, thalassaemia, thalassemia, von Recklinghausen's disease |
|