Engelsk substantiv: courtier | |||
1. | courtier (om person) an attendant at the court of a sovereign | ||
Mindre spesifikke uttrykk | attendant, attender, tender | ||
Eksempler på mere spesifikke uttrykk | Comtesse Du Barry, Damocles, Du Barry, Marie Jeanne Becu, Ralegh, Raleigh, Sir John Suckling, Sir Walter Ralegh, Sir Walter Raleigh, Suckling, Walter Ralegh, Walter Raleigh | ||